Κατέγραφα σήμερα τους αριθμούς μητρώου, που κατά καιρούς, μου έδωσε το ελληνικό κράτος και οι παραφυάδες του: Αριθμός Δημοτολογίου, Αριθμός Δελτίου πολιτικής Ταυτότητος, Αριθμός Στρατιωτικής Ταυτότητος, Αριθμός Ταυτότητος Φοιτητή, Αριθμός Φορολογικού Μητρώου, Κλειδάριθμος εφορίας, Κλειδάριθμος ΙΚΑ, Κλειδάριθμος ΟΑΕΕ, Κωδικός User Name, Kωδικός Password, ΑΜΚΑ., ΑΜ. ΙΚΑ, ΑΜ ΙΚΑ ΔΙΑΣ κλπ. Και ακολουθούν: Αριθμός Μητρώου ΙΚΑ Εργοδότη, ΑΜ ΤΕΒΕ, ΑΜ ΟΑΕΕ, Αριθμός Μητρώου Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, Αριθμός Μητρώου Οικονομικού Επιμελητηρίου, Αριθμός Διαβατηρίου και πάει λέγοντας.
Πόσο άραγε στοίχισε στον Έλληνα Φορολογούμενο η απασχόληση αυτών, που ασχολήθηκαν με το σχεδιασμό, την οργάνωση και την εφαρμογή όλων αυτών των αριθμών μητρώου μου; Πόσες εργατώρες χάθηκαν, πόσο χαρτί ξοδεύτηκε και πόσα δένδρα κόπηκαν, για να λειτουργήσουν αυτοί οι αριθμοί, αλλά και τόσοι άλλοι, των δόλιων Ελλήνων υπηκόων; Κι όλα αυτά, γιατί; Σε τι χρειάζονται τόσοι αριθμοί; Μήπως, προσδιοριστικός κωδικός ατομικότητας δεν είναι τ’όνομα, το επίθετο, το πατρώνυμο, το μητρώνυμο; Μήπως ο αριθμός αστυνομικής ταυτότητος δεν προσδιορίζει επακριβώς τη συγκεκριμένη ατομικότητα καθενός μας;
Αν πρέπει ο καθένας μας να έχει έναν κωδικό, γιατί δεν δίδεται στο νεογέννητο παιδί ένας κωδικός, που να φανερώνει πότε γεννήθηκε, πού γεννήθηκε, το φύλλο του, τον αύξοντα αριθμό εγγραφής του στο ληξιαρχείο του δήμου του; Ένα παιδί που γεννήθηκε σήμερα, θα μπορούσε να πάρει τον κωδικό: 08 01, 20 1 52 011, από τον οποίο κωδικό προκύπτει ότι το παιδί γεννήθηκε στις 08 Ιανουαρίου του έτους 2020, ότι είναι αρσενικό (το νούμερο 2 θα μπορούσε να δηλώνει θηλυκό), ότι γράφτηκε στο ληξιαρχείο του τάδε δήμου (ή της τάδε γεωγραφικής περιοχής) και ότι πήρε αύξοντα αριθμό εγγραφής έντεκα, άρα, γεννήθηκαν τη συγκεκριμένη ημέρα, στον τόπο αυτόν, έντεκα αγόρια. Ο κωδικός αυτός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από κάθε υπηρεσία και από κάθε οργανισμό. Ένας και μοναδικός αριθμός για τον καθένα, για κάθε χρήση και για κάθε περίσταση, χωρίς πιστοποιητικά γεννήσεως, χωρίς συμπλήρωση του τετραγωνιδίου στα διάφορα έντυπα, που δηλώνεται το φύλλο, χωρίς περιττή, πολυέξοδη και βασανιστική γραφειοκρατία. Ο κωδικός αυτός θα μπορούσε να παρέχει διαρκή και ασφαλή πληροφόρηση, στις στατιστικές υπηρεσίες, στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής, στα συνταξιοδοτικά ταμεία, στους φορολογικούς σχεδιασμούς.
Την πρόταση αυτή, είμαι βέβαιος, ότι θα απορρίψουν οι ΄΄προοδευτικοί’’, οι γραφειοκράτες που αγωνίζονται να περισώσουν την άχρηστη και επιζήμια υπαλληλική ύπαρξή τους και όσοι (και όσες) κρύβουν την ηλικία τους.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ